21 Ocak 2011 Cuma

siyah zeytin

bir kilo siyah zeytinle bir ekmeği yiyebilirim. hatta üzerine biraz dinlenip, şööyle bi gerinip tadına varınca tekrar yemeye başlayabilirim : ) bu bir olasılık değil, bunu yaptığım zamanlar oldu. o kadar deli oluyorum yani. zeytin böyle etli olacak, kapkara olacak, kendi büyük, çekirdeği küçük olacak. ekmeğin içine gömüldüğünde bıraktığı morumsu iz dünyadaki hiçbir renkte olmayan güzellikte olacak.

küçükken bacağımda kocaman siyah yuvarlak bir leke vardı. siyah zeytini çok sevdiğim ve çok yediğim için o lekenin bende olduğuna inanmak acayip hoşuma gidiyodu. yıllar içinde leke kayboldu ama siyah zeytin aşerme durumum hiç değişmedi. siyah zeytin aklıma gelince, "ağzım sulandı" deyimi hayat bulur bende her zaman.

böyle gönülden sevdiğim bişey olduğunu düşününce keyiflendim bak şimdi cuma akşamı cuma akşamı...

tanrı siyah zeytini korusun!