toys'r us

cahil bir kibrin elinde oyuncak olmuştuk hepimiz ve oyuncaklarını hiç sevmeyen sevimsiz, hoyrat bir çocuk gibi oynuyordu bizimle...

kurumsallara gelemem

sımsıkı kapalı antep fıstığı kabuğu kadar sinir bozucu bir günde dahi insan dany de vito'yu dövmek istemez. kıyamaz yani.

ama gel gör ki şekerim, böyle zamanlar oluyor bazen hayatımızda. işaret parmağının ucundan etiyle tırnağın arasına diklemesine bir şey batmış gibi irkilten, acıtan, çileden çıkaran zamanlarda serinkanlılığını koruyabiliyor musun? mesele bu.

kavşakta karşı karşıya gelince sağa dönmesi gerekenlere mi öncelik veriyorduk? hep mi böyle oluyordu yoksa istisnai durumlar da gelişebilir miydi? trafikte hakkımı yiyen insana azıcık da olsa eziyet etme lüksüm yok muydu yani?

mevsimler artık ilkbahar-kış-sonbahar-yaz döngüsünde devam ederken kim bizden dengeli olmamızı bekliyor ki allasen? kuruntu bunlar. yeni keşfedilecek bir böcek türüne güzel isim olur bundan: kuruntu!