bir müşterimizin medya ilişkilerini yönetmek üzere "profesyonel" bir PR (halkla ilişkiler demek oluyoo) şirketi aramak için düştük yollara. bu işin merkezi istanbul ya, herşeyin merkezi istanbul(!) olduğu gibi, 1 hafta önceden aldık randevuları felan. daha oraya gitmeden tlf konuşmalarından gıcık oldum ben adamlara, daha doğrusu kadınlara! bu piyasayı hanımlar ellerinde tutuyolar çünkü. allaaam, "lütfen" konuşuyolar, ağızlarına kira istiyolar, yayılıyolar da yayılıyolar...
ya deli oluyorum ben bu istanbulluların kendini beğenmişliklerine, biz ankaralılara taşralı muamelesi yapmalarına, herşeyi biz biliyoruz havalarına. ulen sanki istanbulda değil de uzayda yaşıyolar, bi pozlar, bi tavırlar.... "fazla mütevazi olma, gerçek sanırlar" diye bi laf vardır ya, bizimki o hesap. biz çok alçakgönüllüyüz, bunlar bizi bişeye benzetemiyolar. her laf "siz bilmezsiniz"le başlıyo, "ama burası istanbul"la bitiyo. istanbul fatihi, bunlar kadar övündü mü acaba zamanında, merak ettim.
sonra düşündüm, ben buralara gelsem bu havalara girer miyim acaba? böyle hırslı, işi gücü toplantı, müşteri, giyim kuşam, hava-poz bi kadın olur muydum acaba? yannız bişey dikkatimi çekti. kırklarına yaklaşmakta olan hanımlar, ya bekarlar ya boşanmışlar : ) mevzuyu çözmüşler yani. süper yüksek egolar, herşeyle dalga geçmekten büyük zevk alıyolar, özellikle erkek egemen (daha doğrusu erkeklerin egemen olduklarını sandıkları) hayatla... bu hallerine bayıldımmm.
iş güç konusunda başarı takıntısı olan, rekabetçi, hırslı biri değilim ama hayat konusunda kesinlikle bağımsız, başeğmez, muhtaç olmayan ve bu hayattan ne istediğimi asla unutmayan biri olarak devam edicem. erkekler güçlü kadın istemezler, çünkü bilirler ki kendilerine körü körüne ihtiyaç ve "ne olursa olsun" birliktelik yoktur o zaman, bilirler ki o kadın çantayı alıp çıkabilir. o yüzden zayıfın yanında kendilerini 10 kaplan gücünde hissederler : )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder