4 Kasım 2010 Perşembe

doğumumun 32. yıldönümü

Bagdat Caddesi'nin ortasında, yalnız başıma, elimde bir paket hıçkıra hıçkıra ağlıyorum. Sevgili patronum bi adres verdi, orda bi paket var, al bana getir dedi. Gittim, saatçi... Elif Hanım bu sizın dediler, ve o anda bi msj... Cok duygulandım, gururlandım, yalnız değilmişim, çok seviliyomuşum onu anladım.

iki gündür bitmeyen hüznümü, kocaman bir sürprizle sonlandırdınız. iyi ki varsınız...

Bir daha asla bu kadar yalnız ve sahipsiz hissetmemeyi diliyorum.

iyi ki doğdum...

Hiç yorum yok: