- Çocuğumuz olsun ister misin?
- Hayır!
- Sana değil, karıma soruyorum!
Bu uyarıyla irkildim birden. Ben dahil hiç kimse çocuk sahibi olmasın istiyordum. Kuzenimin, en sevdiğim arkadaşımın, çok değer verdiğim evli kadınların çocuk yapıp yapmama kararını ben vermek istiyordum ve bu kararım hep olumsuzdu. Bu kadınların nesi vardı Allah aşkına?
"Anne olunca anlarsın"lara, "dünyanın en güzel duygusunu tatmalısın"lara, "çocuğun olunca diğer herşey yalan olur"lara, "tek olmaz, bir tane de kardeşi olsun"lara kulaklarımı tıkamıştım ve hayatımı vakfedeceğim "ben"den başka bir varlığa ihtiyacım yoktu. Üstelik ben sadece bir kişiyi çok sevmek istiyordum. Ben galiba anne olmak için değil, kendim olmak için doğmuştum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder